کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

خودم را دوست دارم صاف و ساده

خودم را دوست دارم  تا ستاره

ز این دنیای بی عشقی نترسم

خودم را دوست دارم بی بهانه     

***********

بذار ستاره ها را آبی کنم

باغ انارو پر گلابی کنم

دلم می خواد گذشته هام پاک بشه 

امروز و فردا مو  طلایی کنم

*****************

یادم بره  تلخی های جدایی

زدم  به در درای بی خیالی

تو قصه هاغصه رو خط می کشم

حالم  خوبه  نه خوب که خیلی عالی

*************

توی بغلم پرنده رو خواب کنم

از  پنجره نگاه به مهتاب کنم    

 صدای پای لحظه رو می شنوم

ساعتهای خوشی را نایاب کنم

*************

امروز طلایی  فردا نقره پاشه

دیروز که رفت و تو گذشته هاشه  

از انتظار چشمم سیاهی نشست

در جاده هیچ مسافری نباشه

*****************

 خودم را دوست دارم دلبرانه

خودم را دوست دارم مادرانه

اگر دنیا پر از عاشق بگردد

خودم را دوست دارم عاشقانه 

سروده98/6/6تعداد سطر شعر و ترانه 20

 

دیریست مرایی که فراموش تو هستم بر چشم تو و قلب تو خاموش تو هستم از برق نگاهت شب من وام ندارد ای زندگی ام ،بین که سیه پوش تو هستم *************** حوصله ام سر رفته از زمونه می گیرم از دور و برم بهونه روز و شبا همش شده دلهره کی این روزا رفیق و مهربونه ****************** می رم سرکار می تپم تو خونه از دست این کرونا بد دیوونه کم دیگه فکر و غصه هم نداشتیم اینم شده قوز بالا قوز رو شونه *************** دلم می خواد عطر قشنگ پونه مهر خدا تو دستای یه دونه یواشکی شادی

متاسفانه وبلاگم بهم ریخته و عکسهایی که آپلود می کنم براشون مشکل پیدا می شه البته هدفم شعرام هست و این در جایی محفوظ باشه البته جدیدا در یوتیوپ نیز بصورت کلیپ عرضه می کنم . زمان مثل برق و باد می گذرد و فرصت اینکه به وبلاگم سروسامون بدهم ندارم البته اصلا دنبال کسی هم نیستم که بخواد برام سروسامون بده چون اصلا از بیزنس دخالت دادن در کار دلی بیزارم . هنوز م در آرزوی اینم که یه خواننده ایی کسی شعرامو بخونه پولم نمی خوام .

بی خبرم ز حال تو بی خبری ز حال من حال من از تو بدترو حال تو هم خراب من حال تمام شهرمان پیش دلم خراب و بد این همه حال بد شده رنج زیاد و بی عدد ما که بنی ِآدمیم بسته به حال یکدیگر حال همه که خوب هم حال منم چه خوبتر کاش که خنده پر شود بر لب شهر خسته ها این همه دل شکسته را مرهم گل به دیده ها بی خبران حال را غصه اثر نمی کند وای به حرص و آزشان مرگ خبر نمی کند باز پیاده می روم آی که بر سواره ایی گرچه به تاخت می روی خاک در پیاده ایی بی خبرم ز حال دل کو دل من به